زمستان خورهه

دو عکس از زمستان خورهه (بارش برف اخیر)

۱- میلیونا

۲- آب شوره

<< برگرفته از وبلاگ خورهه قلب زمین آقای آرمین رضی >>

ضمنا عکسهای بیشتری نیز از زمستان خورهه در این وبلاگ قرار دارد. برای دیدن آنها اینجا را کلیک کنید.

سنگ قبرهای قدیمی

در امامزاده خورهه دو سنگ قبر قدیمی قرار دارند که با خط زیبایی روی آنها نوشته شده است. این دو سنگ تقربا مربوط به 350 سال پیش می باشند.

 

ضمنا در این خصوص مطالبی نیز در وبلاگ خورهه قلب زمین (آقای آرمین رضی) موجود می باشد که برای ملاحظه آن اینجا کلیک نمایید.

سنگ خیلیزونه

سنگ خیلیزونه مکانی است بالاتر از امامزاده دهستان خورهه و کنار رودخانه. در آنجا یک سنگ بزرگ قرار دارد که روی آن بسیار لیز می باشد. به اعتقاد مردم خورهه این مکان جای سم اسب حضرت علی می باشد و بدین علت این مکان جاذبه خاصی دارد. مردم چه کوچک و چه بزرگ وقتی به این محل می آیند با نشستن بر روی این سنگ لیز می خورند و علاوه بر تفریح و نشاط کسانی که حاجتی دارند نیز با اعتقاد خاص ابتدا نیت کرده سپس لیز می خورند.

این سرسره طبیعی در روزهای تعطیل و به خصوص سیزده بدر (روز طبیعت) پذیرای تعداد زیادی از مردم می باشد. موقعیت طبیعی و نزدیکی به رودخانه و امامزاده نیز باعث می شود افراد زیادی هم برای دیدن و هم تفریح به این مکان بیایند.

در نزدیکی این سنگ (سنگ خیلیزونه) تعداد سه سنگ می باشد که با خط بسیار زیبایی روی آنها کنده کاری شده و کلمات زیادی نوشته شده که تعدادی از آنها قابل خواندن می باشد.

میلیونا

چند عکس از میلیونا و آخرین کاوشها در آن

پاییز خورهه

این هم چند عکس از پاییز در خورهه

 

آب شوره

در نزدکی میلیونا یک دریاچه آب شور قرار دارد که به آن <آب شوره> می گویند. در قدیم در این محل یک چشمه کوچک قرار داشت که از آن آب شور و تلخ به صورت فوران های کوچک بیرون می زد. آب این چشمه با آب قناتی که در آن نزدیکی است مخلوط می شد و این امر باعث شد اکثر باغاتی که از آن قنات آبیاری می شدند خشک شدند. به این دلیل کشاورزان و مردم خورهه تصمیم گرفتند این چشمه را خشک کنند. و چندین کامیون خاک روی این چشمه ریخته شد و مدتی این چشمه خشک شد و بعد با قدرت بسیار بیشتر و مقدار آب خیلی زیاد دوباره شروع به فوران نمود. در اینجا بود که برای مهار کردن این آب محل چشمه خاکبرداری شد و به صورت یک دریاچه کوچک و زیبا در آمد.

 

تپه و بنای باستانی خورهه

در مورد قدمت و وضعیت تاریخی خورهه عکس تابلوی زیر که مربوط به میراث فرهنگی استان مرکزی می باشد و در محل میلیونا (آثار باستانی خورهه) نصب شده را برای شما می گذارم.

موقعیت جغرافیایی خورهه

همانطور که در نقشه روبرو مشخص است دهستان خورهه بر سر راه تهران-اصفهان واقع است. وقتی از تهران به سمت اصفهان می روی بعد از سلفچگان و نرسیده به دلیجان دودهک قراردارد. کمی بعد از دودهک یک جاده از خیابان اصلی جدا می شود که به سمت خورهه و آبگرم و روستاهای نزدیک خورهه (ورین- طایقان- عیسی آباد و ...) می رود. خورهه تقریبا شمال شهرستان محلات واقع شده است.

محوطه تاریخی خورهه برای ششمین بار مورد کاوش قرار گرفت

باستان شناس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور گفت: مرحله ششم کاوشهای جنوب شرقی محوطه باستانی خورهه در شهرستان محلات به وسعت  600  متر مربع و به وسیله  15  کارشناس آغاز شده است و به مدت  2  ماه ادامه دارد.

دکتر مهدی رهبر سرپرست هیات کاوش امروز در گفت و گو با ایسنا افزود: در کاوشهای مرحله ششم محوطه باستانی خورهه محلات تاکنون اسکلت و گورهای متعلق به دوره اسلامی ، اشیا سفالی ، پیکان و تیغه های سنگی متعلق به دوره های تاریخی اشکانیان ، دیواره های سنگی ، طاقهای خشتی وتعدای از اتاقهای مدفون شده بنا شناسایی شده است .

سر پرست تیم کاوش در محوطه تاریخی خورهه محلات با بیان اینکه به رغم  500  سال حکومت اشکانیان در ایران ، تعداد معدودی آثار تاریخی از این دوره در کشور در کشور شناسایی شده است افزود: شناخت ویژگیهای معماری و سبک زندگی مردم در این دوره کاوشهای باستان شناسی محوطه تاریخی خورهه محلات از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی افزود: برای شناسایی کامل بخش جنوب غربی این بنای تاریخی شامل: حیات ها ، باغ ها ، بخش خدمات مانند انبار ، اسطبل ، منزل خدمه ، تهیه نقشه کاملی از بنا و انتشار کتاب معرفی محوطه تاریخی خورهه محلات در صورت تامین اعتبار به شش فصل کاوش باستان شناسی نیاز است.

گفتنی است محوطه تاریخی خورهه محلات از آثار تاریخی به جا مانده از دوره اشکانی ، اسلامی و سلجوقی است که سه هزار متر مربع وسعت دارد و از یک بنا ی اربابی شامل : بخش درونی ، اتاق های متعدد و محوطه بیرونی تشکیل شده است و در حال حاضر از این بنا تنها دو ستون تشکیل از  6  قطعه سنگ با مجموع ارتفاع  8  متر ، بقایای فرو ریخته ستونها ، بخشی از دیواره های سنگی ، گورها و آثار بدست آمده در  5  مرحله عملیات کاوش در این منطقه به جا مانده است.

این محوطه باستانی نخستین بار توسط ناصرالدین شاه قاجار مورد کاوش قرار گرفت. تصاویری از این کاوش در آرشیو کاخ گلستان و نیز کتاب تازه منتشر شده " کاوشهای باستان شناسی خورهه" موجود است.
خورهه" که پیشتر گمان می شد بقایای یک معبد یا آتشکده مربوط به دوره سلوکی باشد بر اساس آخرین شواهد بدست آمده یک خانه اربابی است که در حدود قرن اول قبل از میلاد ساخته شده و تا پایان دوره اشکانی به حیات خود ادامه داده است.
ویژگیهای دو سر ستون بر جای مانده در این محوطه و شباهت آن با سبک معماری یونانیان موجب شده تا باستان شناسان داخلی و خارجی از جمله هرتسفلد آن را یک معبد یا آتشکده دوره سلوکی معرفی کنند.
وجود دو بخش اندرونی و بیرونی با دو ورودی کاملا مجزا در این بنای تاریخی از جمله نکات مهم معماری دوره اشکانی است.
بخش بیرونی این بنا از آن رئیس خانواده در ملاقات و معاملات با افراد غیر خانواده و بخش اندرونی مختص خانواده بوده است.
واحــدهای ساختمانی در داخل اندرونی شامل دو اتاق تو در تو، یک آشپزخانه و انباری از کشفیات هیات کاوش در سال  1379  به شمار می رود.
گفتنی است این بنای اشکانی که در دوره ساسانی بوسیله گروهی از صنعتگران با ایجاد ساخت و سازهایی مورد استفاده قرار گرفته، بعد ها با ظهور اسلام در دوره اسلامی بویژه در دوره ایلخانی گورستان بوده است.
نخستیــن کاوش علمی در این مکان در سال  1335  هـ . ش از سوی شادروان مهندس حاکمی و پس از آن با وقفه ای  20  ساله در سالهای  1355، 1375  و  1379  مجددا از سوی دکتر رهبر کاوش شده است.

>>> برگرفته از خبرگزاری دانشجویان ایران استان مرکزی

قدیمی ترین عکس خورهه

این عکس یکی از قدیمی ترین عکس های تاریخ ایران است و قدمتی حدود  ۱۲۵  سال دارد این عکس توسط عکاس ناصرالدین شاه گرفته شده است. می گویند در آن سفر ناصرالدین شاه همراه  با دیگر  سران مملکت در حال گشتن در مملکت بودند و با یک دوربین خارجی  ۳۲  عکس از اقصی نقاط کشورگرفتند و اتفاقا یکی از آنها ازخورهه بوده در کنار میلیونا (آثار باستانی خورهه) همرا با رعیای خورهه.

(برگرفته از وبلاگ آقای آرمین رضی به آدرس http://khorhe.blogfa.com)