محوطه تاریخی خورهه برای ششمین بار مورد کاوش قرار گرفت

باستان شناس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور گفت: مرحله ششم کاوشهای جنوب شرقی محوطه باستانی خورهه در شهرستان محلات به وسعت  600  متر مربع و به وسیله  15  کارشناس آغاز شده است و به مدت  2  ماه ادامه دارد.

دکتر مهدی رهبر سرپرست هیات کاوش امروز در گفت و گو با ایسنا افزود: در کاوشهای مرحله ششم محوطه باستانی خورهه محلات تاکنون اسکلت و گورهای متعلق به دوره اسلامی ، اشیا سفالی ، پیکان و تیغه های سنگی متعلق به دوره های تاریخی اشکانیان ، دیواره های سنگی ، طاقهای خشتی وتعدای از اتاقهای مدفون شده بنا شناسایی شده است .

سر پرست تیم کاوش در محوطه تاریخی خورهه محلات با بیان اینکه به رغم  500  سال حکومت اشکانیان در ایران ، تعداد معدودی آثار تاریخی از این دوره در کشور در کشور شناسایی شده است افزود: شناخت ویژگیهای معماری و سبک زندگی مردم در این دوره کاوشهای باستان شناسی محوطه تاریخی خورهه محلات از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی افزود: برای شناسایی کامل بخش جنوب غربی این بنای تاریخی شامل: حیات ها ، باغ ها ، بخش خدمات مانند انبار ، اسطبل ، منزل خدمه ، تهیه نقشه کاملی از بنا و انتشار کتاب معرفی محوطه تاریخی خورهه محلات در صورت تامین اعتبار به شش فصل کاوش باستان شناسی نیاز است.

گفتنی است محوطه تاریخی خورهه محلات از آثار تاریخی به جا مانده از دوره اشکانی ، اسلامی و سلجوقی است که سه هزار متر مربع وسعت دارد و از یک بنا ی اربابی شامل : بخش درونی ، اتاق های متعدد و محوطه بیرونی تشکیل شده است و در حال حاضر از این بنا تنها دو ستون تشکیل از  6  قطعه سنگ با مجموع ارتفاع  8  متر ، بقایای فرو ریخته ستونها ، بخشی از دیواره های سنگی ، گورها و آثار بدست آمده در  5  مرحله عملیات کاوش در این منطقه به جا مانده است.

این محوطه باستانی نخستین بار توسط ناصرالدین شاه قاجار مورد کاوش قرار گرفت. تصاویری از این کاوش در آرشیو کاخ گلستان و نیز کتاب تازه منتشر شده " کاوشهای باستان شناسی خورهه" موجود است.
خورهه" که پیشتر گمان می شد بقایای یک معبد یا آتشکده مربوط به دوره سلوکی باشد بر اساس آخرین شواهد بدست آمده یک خانه اربابی است که در حدود قرن اول قبل از میلاد ساخته شده و تا پایان دوره اشکانی به حیات خود ادامه داده است.
ویژگیهای دو سر ستون بر جای مانده در این محوطه و شباهت آن با سبک معماری یونانیان موجب شده تا باستان شناسان داخلی و خارجی از جمله هرتسفلد آن را یک معبد یا آتشکده دوره سلوکی معرفی کنند.
وجود دو بخش اندرونی و بیرونی با دو ورودی کاملا مجزا در این بنای تاریخی از جمله نکات مهم معماری دوره اشکانی است.
بخش بیرونی این بنا از آن رئیس خانواده در ملاقات و معاملات با افراد غیر خانواده و بخش اندرونی مختص خانواده بوده است.
واحــدهای ساختمانی در داخل اندرونی شامل دو اتاق تو در تو، یک آشپزخانه و انباری از کشفیات هیات کاوش در سال  1379  به شمار می رود.
گفتنی است این بنای اشکانی که در دوره ساسانی بوسیله گروهی از صنعتگران با ایجاد ساخت و سازهایی مورد استفاده قرار گرفته، بعد ها با ظهور اسلام در دوره اسلامی بویژه در دوره ایلخانی گورستان بوده است.
نخستیــن کاوش علمی در این مکان در سال  1335  هـ . ش از سوی شادروان مهندس حاکمی و پس از آن با وقفه ای  20  ساله در سالهای  1355، 1375  و  1379  مجددا از سوی دکتر رهبر کاوش شده است.

>>> برگرفته از خبرگزاری دانشجویان ایران استان مرکزی